Μην φλυαρείς! Το κουτσομπολιό συνορεύει με την προδοσία

Κουτσομπολεύουμε λοιπόν; Ω ναι! το βλέπουμε παντού γύρω μας. Είναι τόσο συχνό το φαινόμενο που το κάνουμε ασυνείδητα, μηχανικά γιατί το θεωρούμε απολύτως φυσιολογικό.

Η Γένεσις, το Ευαγγέλιο του Ιωάννη ξεκινάει ως εξής:Εν αρχή ην ο Λόγος.

Ο λόγος είναι λοιπόν η δύναμη της δημιουργίας. Ο λόγος είναι ότι μας διαφοροποιεί από τα υπόλοιπα ζώα. Επειδή λοιπόν είναι δύναμη και δημιουργία, θα έπρεπε να τον χρησιμοποιούμε σωστά. Όχι μόνο σε ό,τι λέμε και πώς το λέμε, αλλά και σε ό,τι ακούμε. Γιατί η δύναμη του μπορεί να χρησιμοποιηθεί για καλό και για κακό σκοπό. Κάθε λέξη είναι σαν μαγικό ξόρκι. Μας τραβάει την προσοχή, εισέρχεται στο μυαλό μας και μπορεί να αλλάξει τα πιστεύω μας προς το καλό ή το χειρότερο. Το ανθρώπινο μυαλό είναι σαν ένα γόνιμο έδαφος όπου σπόροι φυτεύονται. Όμως έχουμε το δικαίωμα να διαλέξουμε τι είδους σπόρους θα φυτέψουμε.

Τί ορίζουμε όμως ως κουτσομπολιό:

Κουτσομπολιό=κακόβουλος συνήθ. σχολιασμός των πράξεων και της συμπεριφοράς τρίτων || ανεύθυνες και κακόβουλες διαδόσεις.

Κουτσόμπολα λένε τα μπαλκόνια στα στενά σοκάκια της Κέρκυρας. (Οι κυράδες βγαίναν σ’ αυτά και κουβέντιαζαν). Ποια μπορεί να είναι άραγε τα πλεονεκτήματα του κουτσομπολιού?

• Ανήκειν: Σε κάνει να νιώθεις ότι ανήκεις σ'ένα σύνολο ανθρώπων. Αλήθεια είναι αυτό! Αλλά σκέφτηκες ότι σε απομακρύνει από πολλούς άλλους ανθρώπους; Ξέχασες ότι η ανθρωπότητα είναι ένα σύνολο; Μήπως γι'αυτό επιζητείς απεγνωσμένα να ανήκεις κάπου;

• Συμμαχία: Είναι εργαλείο για συμμαχία με άλλους. Πράγματι! Αλλά είναι και ο πιο σίγουρος τρόπος να δημιουργήσεις εχθρούς.

• Δημοφιλία: Γίνεσαι δημοφιλής. Ίσως! Αλλά για να μείνεις δημοφιλής θα πρέπει να συνεχίσεις να κουτσομπολεύεις με όλο και αυξανόμενη ένταση.

• Κοινωνικός έλεγχος: Χμ, ως ένα σημείο! Όπως καταλαβαίνουμε από τα παραπάνω μπορεί εύκολα να οδηγήσει σε κοινωνική διάσπαση.

• Αυτοβελτίωση: Βοηθάει στη βελτίωση του εαυτού γιατί συγκρίνεσαι με άλλους! Σκέφτεσαι πχ. ότι εσύ δε θα έκανες ποτέ αυτό για το οποίο κουτσομπολεύεις κάποιον άλλο. Τί γίνεται όμως όταν έρθει η ώρα να βρεθείς σε αυτή τη θέση?

• Τροφή για συζήτηση: Μας δίνει θέμα για συζήτηση σε μια παρέα. Τις περισσότερες φορές! Αλλά σύμφωνα με τα παραπάνω αυτή η παρέα δεν έχει να σου προσφέρει τίποτα άλλο από συζήτηση μόνο για την συζήτηση. Ο διάλογος δεν είναι αυτοσκοπός. Ο διάλογος θα έπρεπε να είναι επιμορφωτικός. Όταν δεν έχεις κάτι να πεις είναι πολύ καλύτερο να σωπαίνεις. Θυμήσου η σιωπή είναι χρυσός.

• Εγγύτητα: Δημιουργεί μια αίσθηση εμπιστοσύνης και οικειότητας. Χμ, Όχι σε όλους. Ίσως ούτε και σε σένα. Θα εμπιστευόσουν κάποιον που μαχαιρώνει πισώπλατα ένα πρόσωπο που δεν είναι παρών για να υπερασπιστεί τον εαυτό του? Αντίθετα επιβεβαιώνει τον φόβο ότι γιατί την επόμενη φορά που δεν θα είσαι εκεί μπορεί να συμβεί το ίδιο μ'εσένα στη θέση του θύματος. Εξάλλου τι εμπιστοσύνη να έχεις σ'έναν άνθρωπο που προδίδει τα εσώψυχα που του εκμυστηρεύτηκε κάποιος που τον νόμιζε φίλο του. Οικειότητα; Ίσως, αλλά χτισμένη σε σάπια θεμέλια...

• Διασκέδαση και ψυχαγωγία: Διασκέδαση ίσως, αλλά της χαμηλότερης μορφής. Ψυχαγωγία; Σίγουρα όχι, τουλάχιστον με την αρχαιοελληνική έννοια του όρου. Στην ουσία μαραζώνει την ψυχή...

Για ποιους λόγους έχει πάρει τόσο σημαντική θέση στην ζωή μας:

• Ονειροπόληση: ο άνθρωπος λατρεύει να ονειροπολεί. Οπότε παίρνοντας πληροφορίες (και όχι γνώσεις) μπορεί να συνεχίσει την αγαπημένη του ενασχόληση η οποία σημειωτέον εμποδίζει την σκέψη.

• Έμφυτη ανησυχία: (η μεγαλύτερη δυστυχία του ανθρώπου είναι ότι δεν μπορεί να κάτσει μέσα σ'ένα δωμάτιο ήσυχος - Σ. Μπωβουάρ). Θέλουμε να κάνουμε πάντα κάτι και επειδή η δημιουργία είναι δύσκολη, βρίσκουμε καταφύγιο σε εύκολους τρόπους, συνήθως αντίθετους προς την δημιουργία και επομένως καταστροφικούς.

• Τάση για μηχανική ομιλία: ο άνθρωπος λατρεύει να μιλά. Έτσι νοιώθει ότι βρίσκεται στο κέντρο της προσοχής. Εξάλλου λίγα τα καλά παραδείγματα ομιλίας γύρω μας και επομένως ο άνθρωπος που μαθαίνει κυρίως από την μίμηση είναι λογικό να μάθει λάθος. Υπάρχουν άνθρωποι τόσο εθισμένοι στην ομιλία που όταν δεν υπάρχει κάποιος γύρω τους, μιλάνε στον εαυτό τους!

• Αρνητικά συναισθήματα όπως για παράδειγμα η ζήλια, ο φόβος, η καχυποψία, θυμός, ενόχληση, βαριεστημάρα κ.α.τα οποία πολλές φορές οι άνθρωποι για να τα καλύψουν τα ονομάζουν ειλικρίνεια (ενώ θα έπρεπε να τους αντιστέκονται όσο το δυνατόν με περισσότερο σθένος).

Θα πρέπει πριν μιλήσουμε να αναλογιστούμε ότι υπάρχει μια ηθική απόφαση πίσω από αυτό που θα πούμε. Ας μην ξεχνάμε ότι η γνώση είναι σημαντική και όχι η πληροφορία. Η πρώτη δίνει την δυνατότητα για νοητική παραγωγική διαδικασία ενώ η δεύτερη μας κάνει αντιπαραγωγικούς.

Σωκράτης για το κουτσομπολιό

Μια μέρα ο Σωκράτης έκανε τη βόλτα του, όταν κάποιος γνωστός του, του ανακοίνωσε ότι κάτι σημαντικό είχε αν του πει για έναν από τους μαθητές του. Ο Σωκράτης του είπε ότι θα ήθελε, πριν του πει τι είχε ακούσει, να του κάνει το τεστ της «τριπλής διύλισης». - Τριπλή διύλιση; Ρώτησε εκείνος με απορία. - Ναι, πριν μου πεις τι άκουσες για το μαθητή μου θα ήθελα να κάτσουμε για ένα λεπτό και να φιλτράρουμε αυτό που θέλεις να μου πεις. - Εντάξει δάσκαλε. - Το πρώτο φίλτρο είναι αυτό της αλήθειας. Είσαι λοιπόν, εντελώς σίγουρος ότι αυτό που πρόκειται να μου πεις είναι αλήθεια; - Ε… όχι ακριβώς, απλά το άκουσα όμως και … - Μάλιστα, άρα δεν έχεις ιδέα αν αυτό που θέλεις να μου πεις είναι αλήθεια ή ψέματα. Ας δοκιμάσουμε τώρα το δεύτερο φίλτρο, αυτό της καλοσύνης. Αυτό που πρόκειται να μου πεις για τον μαθητή μου είναι κάτι καλό; - Καλό; Όχι το αντίθετο μάλλον … - Άρα, συνέχισε ο Σωκράτης θέλεις να πεις κάτι κακό για τον μαθητή μου, αν και δεν είσαι καθόλου σίγουρος ότι είναι αλήθεια. Ο τύπος έσκυψε το κεφάλι από ντροπή και αμηχανία. - Παρόλα αυτά, συνέχισε ο Σωκράτης, μπορεί ακόμα να περάσεις το τεστ γιατί υπάρχει και το τρίτο φίλτρο. Το φίλτρο της χρησιμότητας. Είναι αυτό που θέλεις να μου πεις κάτι που μπορεί να φανεί χρήσιμο σε κάτι; - Όχι, δεν νομίζω … - Άρα, λοιπόν, αφού αυτό που θα μου πεις δεν είναι ούτε αλήθεια, δεν είναι ούτε καλό, ούτε χρήσιμο, γιατί θα πρέπει να το ακούσω; Κι εκείνος έφυγε ντροπιασμένος, έχοντας πάρει ένα καλό μάθημα.

Διάσημες προσωπικότητες για το κουτσομπολιό:

-Διογένης : «Απ' τ' άγρια θηρία το χειρότερο δάγκωμα το κάνει ο συκοφάντης, απ' τα ήμερα ο κόλακας»... -Σωκράτης : «Ο κακολόγος σκοτώνει την τιμή ενός ανθρώπου, ενώ ο φονιάς τη ζωή. Αλλά επειδή η τιμή είναι ανώτερη από τη ζωή, η κακολογία είναι σοβαρότερη από το φόνο, γιατί ο φονιάς σκοτώνει με μεγάλο κίνδυνο της ζωής του μόνο τους ζωντανούς, ενώ ο κακολόγος με μια κουβέντα του και με μεγάλη ασφάλεια σκοτώνει και ζωντανούς και πεθαμένους»… -Χίλων της Σπάρτης : «Διαβολήν μίσει» (να μισείς τη συκοφαντία). -Ενώ όταν ο Αριστοτέλης όταν έμαθε ότι κάποιοι τον συκοφαντούσαν, απάντησε: «Καθόλου δεν με νοιάζει! Όταν είμαι απών, δέχομαι ακόμα και να με μαστιγώνουν». -Τζορτζ Σουίφτ: «Η συκοφαντία συνήθως χτυπάει τους άξιους ανθρώπους, όπως τα σκουλήκια ρίχνονται πάνω στα καλύτερα φρούτα». -Α. Κοτσέμπου: «Να συκοφαντήσεις έναν έντιμο άνθρωπο, είναι το ίδιο εύκολο όπως και να σκοτώσεις εκείνον που κοιμάται». -Μέγας Ναπολέων : «Οι επιδέξιοι κόλακες συνήθως είναι το ίδιο επιδέξιοι συκοφάντες».

"Το κουτσομπολιό είναι γοητευτικό! Η ιστορία είναι εν μέρει κουτσομπολιό.... Αλλά το σκάνδαλο είναι κουτσομπολιό που έγινε βαρετό από την ηθικότητα." - Όσκαρ Ουάιλντ "Τα κουτσομπολιά δεν χρειάζονται βαγόνι (για να κυκλοφορήσουν)." - Ρώσικη παροιμία. "Κουτσομπολεύει από συνήθεια. Του λείπει εκείνη η σοφία που θα σταματήσει την κίνηση του πιο μεγάλου εχθρού του ανθρώπου: της ίδιας της γλώσσας του" - Mark Twain "Κανένας δεν κουτσομπολεύει για τις κρυφές αρετές κάποιου" - Bernard Russel "Και όλοι όσοι το ξαναείπαν πρόσθεσαν κάτι καινούργιο. Επίσης και όλοι όσοι το άκουσαν το μεγαλοποίησαν." -Alexander Pope "Σε κανέναν δεν αρέσουν τόσο τα μυστικά όσο σ'αυτόν που δεν σκοπεύει να τα κρατήσει" - Charles Caleb Colton "Όποιος κουτσομπολεύει σε σένα θα κουτσομπολέψει και για σένα" - Ισπανική και Ιρλανδική παροιμία

Μια χαρακτηριστική ιστορία για το κουτρομπολιό:

Μια γυναίκα κουτσομπόλευε με τη φίλη της έναν άνδρα που ελάχιστα ήξεραν (ξέρω ότι κανένας από σας δεν έχει κάνει κάτι τέτοιο!...). Εκείνη τη νύχτα, είχε ένα όνειρο: ένα μεγάλο χέρι εμφανίστηκε πάνω απ’ αυτήν και έδειχνε προς αυτήν. Αμέσως της γεννήθηκε μια συντριπτική αίσθηση ενοχής. Την επόμενη ημέρα, λοιπόν, πήγε για εξομολόγηση σε έναν ηλικιωμένο ιερέα, τον πατέρα O' Rourke, και του είπε τι είχε συμβεί. “Είναι αμαρτία το να κουτσομπολεύει κανείς;” ρώτησε τον ηλικιωμένο ιερά. “Ήταν εκείνο που είδα να με δείχνει, το χέρι του Θεού; Θα πρέπει να ζητήσω άφεση αμαρτιών, πάτερ; Έχω κάνει κάτι λάθος;”. “Ναι”, της απάντησε ο πατέρας O’Rourke. “Ναι, έχετε κατηγορήσει τον γείτονά σας. Θέσατε σε αμφιβολία και κίνδυνο την υπόληψή του και πρέπει να νιώθετε μεγάλη ντροπή γι’ αυτό”. H γυναίκα, τότε, δήλωσε ότι λυπάται και ζήτησε από τον ιερέα συγχώρεση. “¨Οχι τόσο γρήγορα”, απάντησε ο ιερέας. “Θέλω να πας στο σπίτι σου, να πάρεις ένα μαξιλάρι, να ανεβείς στη στέγη του σπιτιού, να το ανοίξεις με ένα μαχαίρι και μετά να επιστρέψεις εδώ, σε μένα”. Έτσι, η γυναίκα γύρισε, πράγματι, στο σπίτι της, πήρε ένα μαξιλάρι από το κρεβάτι της και ένα μαχαίρι από το συρτάρι, ανέβηκε στη στέγη της και έσκισε με το μαχαίρι το μαξιλάρι. Κατόπιν πήγε πίσω στον γέρο ιερέα, ο οποίος την ρώτησε: “Έσκισες το μαξιλάρι με το μαχαίρι;”. “Ναι, πάτερ” απάντησε εκείνη. “Και ποιο ήταν το αποτέλεσμα;”. “Φτερά, πάτερ”. “Φτερά, λοιπόν”, επανέλαβε εκείνος. “Και τώρα θέλω από σένα να γυρίσεις πάλι πίσω και να μαζέψεις όλα αυτά τα φτερά, μέχρι και το τελευταίο”. “Μα αυτό δεν γίνεται, πάτερ! Δεν ξέρω πού μπορεί να έχουν πάει. Ο αέρας τα πήρε και τα σκόρπισε εδώ κι εκεί”. “Αυτό”, σχολίασε ο πατέρας O' Rourke, “αυτό είναι το κουτσομπολιό!”

Από την Αγία Γραφή:

Παροιμίαι 18:8 "Του συκοφάντη τα λεγόμενα είναι σαν λιχουδιές, που ως της κοιλιάς τα βάθη κατεβαίνουν" Προς Ρωμαίους 1:28-32 "Και αφού θεώρησαν περιττό να γνωρίσουν το Θεό ενσυνείδητα, τους παρέδωσε ο θεός στη μωρία τους, και έτσι κάνουν ανάρμοστα πράγματα. Είναι γεμάτοι από κάθε λογής αδικία, πορνεία, πονηρία, πλεονεξία, κακία. Είναι γεμάτοι φθόνο, φόνο, φιλονικία, απάτη και κακοήθεια. Κακολογούν και κατηγορούν ο ένας τον άλλο, μισούν το Θεό, είναι κακοποιοί, υπερήφανοι, αλάζονες, σκέφτονται μόνο πως θα βλάψουν τους άλλους, είναι ανυπάκουοι στους γονείς τους. Άνθρωποι χωρίς σύνεση, δεν κρατούν το λόγο τους, δεν έχουν στοργή, διαλλακτικότητα και έλεος. Και ενώ γνωρίζουν καλά την θεϊκή προειδοποίηση, πως όσοι συμπεριφέρονται έτσι είναι καταδικασμένοι σε αιώνιο θάνατο, όχι μόνο κάνουν όλα όσα αναφέραμε, αλλά και επιδοκιμάζουν όσους βλέπουν να συμπεριφέρονται έτσι"

ΠΗΓΕΣ:

http://sobaresapopseis.blogspot.com/2009/03/blog-post_22.html

http://eaglestefanos.blogspot.com/2009/02/gossip.html

http://www.greek-language.gr/greekLang/modern_greek/tools/lexica/search.html?lq=%CE%BA%CE%BF%CF%85%CF%84%CF%83%CE%BF%CE%BC%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%8C&dq=

https://dzg10.blogspot.com/2008/11/blog-post_28.html