Βάζω όρια, προστατεύω τον εαυτό μου.
- zzcounseling
- 5 Απρ 2016
- διαβάστηκε 7 λεπτά
Τα όρια σχετίζονται με τις πρώιμες ανάγκες προσκόλλησής μας, όταν δλδ είμασταν παιδιά.
Θέτουν το ερώτημα: «Πού τελειώνω εγώ, ο εαυτός μου και πού ξεκινάς εσύ;»
Όλοι μας ξεκίνησαμε τη ζωή ως "εμείς" όταν ως βρέφη συνδεθήκαμε με τις μητέρες μας. Ο ασφαλής δεσμός προσκόλλησης με τις μητέρες μας, μας βοήθησε να εσωτερικεύσουμε αυτή την αίσθηση της ασφάλειας και να σχηματίσουμε την δικιά μας υγιή, ξεχωριστή αίσθηση εαυτού.
Αν δεν συνδεθήκαμε με ασφαλή τρόπο με τις μητέρες μας, μπορεί να έχουμε αναπτύξει μια υποσυνείδητη αίσθηση εσωτερικής ανασφάλειας και ως ενήλικες να ψάχνουμε για την πολυπόθητη ασφάλεια στους άλλους ανθρώπους.
Ως αποτέλεσμα μπορεί να έχουμε πολύ αδύναμα όρια, και να αφήνουμε να εισχωρήσει στη ζωή μας όποιος ελπίζουμε ότι θα μας αντιμετωπίζει με φροντίδα και αγάπη, να δείχνουμε πολύ εμπιστοσύνη, ή να αντιμετωπίζουμε με πολύ ανοχή την κακομεταχείρισή μας από τους άλλους. Τα αδύναμα όρια μπορεί να μας ωθήσουν στην εκμετάλλευσή μας από τους άλλους και να μας οδηγήσουν σε μια συναισθηματική περιπέτεια, γιατί δεν έχουμε εντάξει πλήρως μέσα μας την αίσθηση της ασφάλειας.
Ένα σημαντικό βήμα στην ανάπτυξη υγιών ορίων, είναι να καταλάβουμε ότι κανένα εξωτερικό πρόσωπο δεν μπορεί να μας παράσχει την εσωτερική ασφάλεια που χρειαζόμαστε. Αυτό συνέβαινε μόνο στην πρώιμη παιδική ηλικία και αυτή η εποχή παρήλθε.
Το να αναγνωρίσουμε τον εαυτό μας ως ξεχωριστό άτομο, είναι μια διαδικασία απαραίτητη για να κατακτήσουμε την αληθινή οικειότητα και σύνδεσημε τους άλλους. Όταν έχουμε τελειοποιήσει την αυτογνωσία μας, μπορούμε να γνωρίζουμε πληρέστερα τις δικές μας ανάγκες, τις επιθυμίες και τις προτιμήσεις. Το να βρούμε το χρόνο και το χώρο για αυτή την εσωτερική δουλειά, είναι μια σημαντική μορφή αυτοφροντίδας και ενισχύει βαθιά την αίσθηση ακεραιότητας μας. Είναι παράδοξο το γεγονός ότι όσο περισσότερο επικεντρωμένοι είμαστε στη δική μας εσωτερική αίσθηση εαυτού, τόσο καλύτεροι σύντροφοι και φίλοι μπορούμε να γίνουμε.
Τα όρια μας καθορίζουν πότε να λέμε ναι και πότε όχι . Το να μαθουμε να λέμε Όχι είναι μια δεξιότητα, είναι σχεδόν τέχνη. Πριν βάλουμε ένα όριο, είναι σημαντικό να πάρουμε το χρόνο που χρειαζόμαστε για να επεξεργαστούμε συναισθήματα τα οποία μπορεί να είναι αρχικά παρόντα όπως η οργή και ο φόβος, ωστε να διατηρήσουμε την εσωτερική μας ακεραιότητα. Ανά πάσα στιγμή μπορούμε να επικοινωνήσουμε ένα σαφές και καθαρό "όχι" χωρίς πικρία ή αρνητικότητα. Έτσι επιδεικνύουμε ένα υψηλό επίπεδο αυτοαξίας.
Καθώς συνεχίζουμε να συνειδητοποιήσουμε την αληθινή αξία μας, είμαστε λιγότερο πρόθυμοι να ανεχθούμε τους ανθρώπους, τις συνθήκες και καταστάσεις στη ζωή μας που δεν αντικατοπτρίζουν την αξία μας και τον αυτοσεβασμό. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να είναι στον κόσμο μας ούτε κανείς μπορεί να έχει δικαιωματικά τον χρόνο μας. Αν οι άνθρωποι θέλουν να έχουν το προνόμιο να είναι στη ζωή μας, θα πρέπει να το κερδίσουν αντιμετωπίζοντάς μας με προσοχή και σεβασμό. Όσο προχωράμε σε μεγαλύτερα επίπεδα συνειδητοποίησης της αυτοαξίας και θέτουμε νέα όρια, οι άνθρωποι που μπορεί να πιστεύουν ότι έχουν δικαιωματικά μια θέση στη ζωή μας, μπορεί να διαμαρτυρηθούν ή να εναντιωθούν, επιδιώκωντας ασυνείδητα να ενσταλάξουν μια αίσθηση ενοχής ή υποχρέωσης σε μας, αποκαλώντας μας αχάριστους ή εγωιστές επειδή κρατάμε σταθερά τα όρια μας.
Ωριμότητα σημαίνει να ρίξουμε την μάσκα του ψευτικού εαυτού και να αποκαλύψουμε τον αυθεντικό, διαχωρίζοντας τις αληθινές ανάγκες και επιθυμίες από τις ψεύτικες που υιοθετήσαμε, προκειμένου να επιβιώσουμε. Κατά τη διαδικασία της ανακάλυψης των αληθινών, αυθεντικών αναγκών και επιθυμιών μας, τα πράγματα μπορεί να αλλάξουν στη ζωή μας, η οποία μπορεί να είναι πολύ δύσκολη, αλλά τελικά οι αλλαγές θα φέρουν νέες μορφές στη ζωή μας που θα αντανακλούν ποιοι πραγματικά είμαστε. Οι άνθρωποι στη ζωή μας, οι οποίοι μας θεωρούν συγκαταβατικούς, υποχωρητικούς ή υπάκουους μπορεί να εκπλαγούν ή να αισθανθούν ότιι ταλαιπωρούνται όταν διεκδικούμε τα όρια μας
Το να έχετε υγιή όρια προϋποθέτει να συνδεθείτε με την αξία σας, το δικό σας κέντρο αλήθειας, και να είστε πρόθυμοι να επικοινωνείτε με τους γύρω σας με αυθεντικό τρόπο. Είναι μια ικανότητα που μπορεί να την μάθει κανείς, να την ασκήσει και να την τελειοποιήσει με την πάροδο του χρόνου. Στο ξεκίνημα μπορεί να φαίνεται τρομακτικό, αλλά κάθε φορά η διαδικασία γίνεται πιο εύκολη και πιο δυναμική. Με την πάροδο του χρόνου, θα αρχίσετε να προσελκύετε όλο και περισσότερους ανθρώπους πρόθυμους να σεβαστούν τα νέα, υγιή όρια σας. Αυτοί που είναι απρόθυμοι να το πράξουν, θα φύγουν από τη ζωή σας. Όταν έχουμε υγιή όρια, αισθανόμαστε όλο και πιο ασφαλείς, υποστηρίζουμε τον εαυτό μας ενώ επίσης γινόμαστε πιο αποτελεσματικοί σε ό, τι κάνουμε
Δημιουργώντας Όρια: 1. Μην είστε πολύ ανοικτοί όταν συναντάτε κάποιον για πρώτη φορά, αλλά κάντε το πολύ σταδιακά. Μπορείτε να είστε φιλικοί και ευγενικοί, όμως μην ανοιχτείτε εντελώς. Δώστε μόνο το 20% αντί του 80% μέχρι να γνωρίσετε καλά το άτομο. Οι άνθρωποι είναι πιο πιθανό να αισθανθούν προσβεβλημένοι, αν είστε πολύ ζεστοί και ανοιχτοί από την αρχή, και στη συνέχεια προκύψει κάτι και ψυχρανθείτε ξαφνικά. 2. Αναγνωρίστε και σεβαστείτε τις ανάγκες, τις επιθυμίες και τη "ζώνη άνεσής" σας. Μερικοί άνθρωποι αγωνιούν τόσο πολύ αν ευχαριστούν τους άλλους, ώστε δεν ασχολούνται για να ανακαλύψουν τις δικές τους ανάγκες όπως την ανάγκη τους για σεβασμό, ησυχία, προσωπική δύναμη, υποστήριξη, ευγένεια, μοναξιά, ελεύθερη επιλογή, κ.λπ. Όσο νωρίτερα είστε ενήμεροι για τη δική σας "ζώνη άνεσης", τόσο λιγότερο πιθανό θα αφήσετε τους ανθρώπους να πάνε πολύ μακριά. 3. Συντονιστείτε με την ενέργειά σας. Όταν αισθάνεστε δυσφορία γύρω από κάποιον "εισβολέα" που είναι αγενής ή υπερβολικά φιλικός, χαμηλώστε την ενέργειά σας. Γίνεται λιγότερο ανοιχτοί και δεκτικοί. Μπορείτε να αποσυρθείτε διακριτικά με τη στάση του σώματος, τον τόνο της φωνής, την έκφραση του προσώπου, ιδιαίτερα με τα μάτια. Για παράδειγμα, κοιτάξτε το άτομο λιγότερο ή με λιγότερη ζεστασιά.
4. Ρίξτε τους τόνους ήπια: Αν έχετε γενικά καλές προθέσεις και δεν θέλετε να πληγώσετε τα συναισθήματά του, αποσυρθείτε με ευγενικό τρόπο. Ο άλλος συνήθως θα το διαισθανθεί, χωρίς συνειδητά να γνωρίζει τι συμβαίνει με σας. Εάν εξακολουθείτε να αισθάνεστε άβολα, μπορείτε να εκφράσετε με λόγια τα όριά σας. Για παράδειγμα, νιώθετε πιεσμένοι από την προσέγγιση κάποιου σε ένα μπαρ: "Λυπάμαι, ήρθα εδώ για να περάσω το χρόνο μου με έναν φίλο απόψε." Στη συνέχεια, γυρίστε από την άλλη μεριά και βέβαια μπορείτε πάντα να φύγετε.
5. Αποφύγετε από το να είστε 100% ανοικτοί για κάθε συναίσθημα και σκέψη ακόμη και με στενούς φίλους σας, τα παιδιά και τους συντρόφους σας. Κρατήστε κάποια κομμάτια του εαυτού σας, για τον εαυτό σας. Μπορείτε να είστε ευγενικοί, χωρίς να είστε εντελώς ανοιχτοί (και ως εκ τούτου ευάλωτοι). Δώστε την προσοχή σας στην πολύτιμη ευαλωτότητα, το εσωτερικό παιδί, την εσωτερική σπίθα της ζωής σας, σαν να ήταν τα ίδια η ζωή, γιατί στην πραγματικότητα είναι. Δεν θέλετε να κλειδώσετε μακριά αυτό το κομμάτι του εαυτού σας, αλλά να είναι επιλεκτικό για το πότε, με ποιον και πόσο μοιράζεστε από αυτό. Ποτέ δεν είστε υποχρεωμένοι να απαντήσετε στις ερωτήσεις κανενός. Όταν ερχεστε αντιμέτωποι με κάποιον, μη διστάσετε να τον αντιμετωπίσετε με ένα άλλο ερώτημα, "Γιατί ρωτάς;" ή"Θα προτιμούσα να μιλήσω για κάτι άλλο τώρα."
6. Εκφράστε ό, τι θέλετε με έναν θετικό τρόπο. Με τους φίλους και την οικογένειά σας, είναι σημαντικό να εκφράσετε τα συναισθήματά σας. Εάν αισθάνεστε την ανάγκη για όρια, αναφέρετε τις συγκεκριμένες ανάγκες σας και θέστε συγκεκριμένα θετικά αιτήματα.
Παραδείγματα: "Θέλω να είμαι μόνος μου τώρα." "Πρέπει να ηρεμήσω". "Είμαι πρόθυμος να σου μιλήσω, αν θα είσαι ευγενικός" "Θα ήθελα να το καταλάβω αυτό μόνος μου. Μπορεί να έχεις δίκιο, αλλά η ζωή είναι πιο ευχάριστη όταν κάνουμε τα δικά μας λάθη. " "Θα το ήθελα, αν δεν μου μιλούσες με αυτό το τόνο της φωνής." Στο παιδί σας: "Μου αρέσει πολύ ο χρόνος που περνούμε μαζί. Θα χρειαστώ όμως ένα μικρό χρονικό διάστημα να μείνω μόνος μου για να αναζωογονηθώ. Γι 'αυτό και θα περάσεις μια ώρα με ανάγνωση και στη συνέχεια, μπορείς να με βοηθήσεις στην κουζίνα. "
7. Να είστε λιγότερο αντιδραστικοί. Κρατήστε κάποια συναισθήματα και ιδέες για τον εαυτό σας, ή, αν τα εκφράσετε, κάντε το από μια θέση ηρεμίας. Αυτό είναι το αντίθετο του να παρασύρεσαι σε επιχειρηματολογία και να γίνεστε αντιδραστικοί.
Έχοντας όρια σημαίνει να μην είσαι αντιδραστικός ή να συγχωνεύεσαι με το άλλο πρόσωπο. Αυτό σημαίνει ότι δεν χρειάζεσαι την κατανόηση και την άδεια του άλλου ατόμου, αλλά γνωρίζοντας τι θέλεις το ακολουθείς με ηρεμία.
Όσο περισσότερο απαιτείς και επιμένεις σε όρια με θυμωμένο τρόπο, είναι σαφές ότι δεν έχεις τον έλεγχο του εαυτού σου ή των ορίων σου.Φανταστείτε έναν παρεμβατικό φίλο να λέει θυμωμένα: "Γιατί δεν το κάνεις με τον τρόπο που σου είπα!" Μια υπερ-αντιδραστική απάντηση θα ήταν να πεις θυμωμένα, "Σταμάτα να μου λές τι να κάνω! Δεν έχεις καμία ιδέα για το τί περνάω" . Η καλύτερη απάντηση θα ήταν να πεις ήρεμα: "Εκτιμώ την επιθυμία σου να βοηθήσεις. Αλλά θα ήταν πιο χρήσιμο αυτή τη στιγμή, αν δεν έκανες υποδείξεις. "
8. Μην παίρνετε χωρίς να ρωτήσετε. Το να πάρεις πχ. φαγητό από το πιάτο κάποιου χωρίς να ρωτήσεις πρώτα είναι ένα παράδειγμα παρεμβατικής συμπεριφοράς που πρέπει να αποφεύγεται. Δεν είναι καθόλου οικείο και ρομαντικό όπως ίσως κάποιοι πιστεύουν. Η νοοτροπία "ο,τι είναι δικό μου είναι δικό σου" οδηγεί ίσως σε συναισθηματική εγγύτητα, αλλά όχι με τον επιθυμητό τρόπο. Η συναισθηματική και σωματική ανάμιξη οδηγεί σε προβλήματα ελέγχου και δυσαρέσκειας. Μόνο όταν οι άνθρωποι παραμένουν συναισθηματικά και σωματικά διαχωρισμένοι, μπορούν να έρθουν πιο κοντά. Εάν θέλετε την πιο στενή εκδοχή της οικειότητας (είτε μεταξύ εραστών,φίλων, γονιών και παιδιών) σιγουρευτείτε ότι πρώτα ρωτήσατε: "Μπορώ να δοκιμάσω μια μπουκιά?"
9. Σεβαστείτε το σώμα του άλλου ατόμου όπως το δικό σας. Δεν έχει σημασία πχ. πόσα χρόνια είστε παντρεμένοι, είστε ξεχωριστά άτομα, σωματικά και συναισθηματικά. Ενεργώντας σαν το άλλο άτομο να ανήκει σε σας, οδηγεί στην έλλειψη σεβασμού, έλλειψη πάθους, και στην απαξίωση. Προσπαθείστε να είστε ο επίτιμος καλεσμένος, όχι ένας απρόσκλητος. Πάντα επιδιώξτε να έχετε την άδεια όταν αγγίζετε κάποιον. Αυτό δεν σημαίνει κατ 'ανάγκη να ζητήσετε την έγκριση με λόγια, αλλά κοιτάξτε για τη γλώσσα του σώματος που λέει, "ναι".
10. Σεβαστείτε την αυτονομία του παιδιού σας σχετικά με το σώμα του. Αυτό διδάσκει το παιδί την προστασία της ιδιοκτησίας του σώματός του. Ένα παιδί που έχει ανατραφεί με γονείς οι οποίοι εξακολουθούν να το ντύνουν ή να του κάνουν μπάνιο ακόμη και όταν περάσει πια την ηλικία που χρειάζεται τη βοήθειά τους, του επιβάλλουν μια ανεπιθύμητα αγάπη, δεν σέβονται την ιδιωτική ζωή του παιδιού τους. Δεν του μαθαίνουν να διαισθάνεται και να καταλαβαίνει πότε τα όρια του καταπατώνται και παραβιάζονται.
12. Σεβαστείτε και να διεκδικείστε τον σεβασμό τόσο δημόσια όσο και ιδιωτικά. Οι άνθρωποι που είναι επικριτικοί και τσακώνονται σε δημόσιο χώρο μπορούν να σας εξευτελίσουν και να σας ενοχλήσει που βρίσκεστε μαζί τους. Εάν ένα παιδί, φίλος, ή σύντροφος είναι πολύ αγενής σε ιδιωτικό ή δημόσιο χώρο, είναι σημαντικό να εκφραστείτε ήρεμα και σταθερά και να είστε έτοιμοι να εγκαταλείψετε το μέρος εάν είναι απαραίτητο.
Comments