Αναζήτηση

Οι παρεξηγημένοι μοναχικοί τύποι

ΖΖ
18 Φεβ 2016
διαβάστηκε 3 λεπτά

Υπάρχει μια μεγάλη διαφορά ανάμεσα σε κάποιον που είναι μοναχικός από επιλογή και αυτόν που είναι κοινωνικά απορριπτικός. Σε αντίθεση με ό, τι πιστεύουν οι περισσότεροι άνθρωποι, το να είναι κάποιος μοναχικός δεν είναι ούτε καλό ούτε κακό. Οι μοναχικοί τείνουν να είναι άτομα που απολαμβάνουν να περνούν χρόνο μόνοι τους, το ίδιο η ισως και περισσότερο από ό, τι με τους φίλους τους (ναι, οι μοναχικοί έχουν φίλους). Έχουν ελάχιστη ανάγκη για αποδοχή από τις κοινωνικές ή άλλες επαφές τους και επιδρούν με τον κόσμο με διαφορετικούς τρόπους από τους άλλους ανθρώπους εστιάζοντας στις δικές τους ιδέες. Ακόμη, ενεργοποιούνται από τη μοναχικότητα καθώς οι συνεχείς κοινωνικές αλληλεπιδράσεις τους ¨στραγγίζουν¨ . Οι μοναχικοί γενικά έχουν ένα μικρό κύκλο στενών φίλων και έχουν υψηλότερα πρότυπα για τη φιλία και την εμπιστοσύνη. Θα απολαύσουν το χρόνο που περνούν με τους φίλους τους, αλλά δεν εξαρτώνται και δεν προσκολλώνται σε αυτούς, αν και είναι πολύ πιστοί. Οι μοναχικοί είναι γενικά πιο πνευματικοί από τους άλλους ανθρώπους, χρησιμοποιώντας το χρόνο τους για να απολαύσουν και να μελετήσουν τίποτα και τα πάντα. Είναι περίεργο αλλά, αμφότεροι εσωστρεφείς και εξωστρεφείς μπορεί να είναι μοναχικοί.

Πολλοί μοναχικοί παίρνουν συνειδητές αποφάσεις να περνούν το χρόνο τους μακριά από τις μεγάλες κοινωνικές ομάδες, κυρίως επειδή καταλαβαίνουν ότι είναι καλύτερο να είναι μόνοι τους αντί να «χρησιμοποιούνται» από ψεύτικους φίλους. Αναγνωρίζουν ότι μπορεί να έχουν πολλούς φίλους, αλλά δεν τους βλέπουν όλους ως ο «καλύτερος φίλος μου», εκτός από εκείνους που πραγματικά ταιριάζουν μαζί τους. Ειναι εκείνοι που γνωρίζουν όλα τα αρνητικά σημεία τους και εξακολουθούν να προτιμούν να είναι μαζί τους. Σε αυτό το απροκάλυπτα «κοινωνικό» κόσμο, αυτοί οι φίλοι είναι δύσκολο να βρεθούν και συχνά, οι μοναχικοί δεν προσαρμόζονται για κανέναν και για τίποτα, ενώ συχνά ένας άλλος μοναχικός είναι μια καλύτερη επιλογή! Σε αντίθεση με τη δημοφιλή πεποίθηση, δεν έχουν όλοι οι μοναχικοί τον παθολογικό φόβο της κοινωνικής επαφής. "Μερικοί άνθρωποι έχουν απλά μια μικρή ανάγκη για δέσιμο," λέει ο Jonathan Cheek, ψυχολόγος στο Wellesley College. " Υπάρχει μια μεγάλη διαφοροποίηση μεταξύ της προτίμησης να είναι κανείς μοναχικός και από την επιβολή της μοναχικότητας. Όσοι επιλέξουν το καθιστικό τους από το κλαμπ για χορό, μπορεί να έχουν κληρονομήσει αυτή την ιδιοσυγκρασία τους" , λεει ο Cheek. "Ή τάση για μοναξιά μπορεί να αντικατοπτρίζει ένα συνδυασμό από έμφυτες τάσεις και εμπειρίες όπως το να μην έχουν πολλούς φίλους ως παιδιά ή να έχουν μεγαλώσει σε μια οικογένεια που εκτιμά πολύ την προστασία της ιδιωτικής ζωής." Υπάρχουν βέβαια και προβληματικές περιπτώσεις μοναχικών. Το στρατόπεδο των μοναχικά εσωστρεφών συνορεύει στενά με τη γη των κοινωνικά αγχωτικών. Μερικοί άνθρωποι, για παράδειγμα, μπορεί να είναι "παθολογικά ντροπαλοί" ή να έχουν κακές εμπειρίες ως παιδιά οι οποίες ενδέχεται να θέτουν τα θεμέλια για έναν πολύ ήσυχο τρόπο ζωής. Υπάρχουν και εκείνοι που παραμένουν «αναγκαστικά μοναχικοί» ενώ θα ήθελαν να περνούν το χρόνο τους με ανθρώπους, αλλά η ντροπαλότητα και το άγχος τους, τους παρεμποδίζουν να το πράξουν. Έτσι καταλήγουν να γίνουν εσωστρεφείς και τείνουν να είναι μόνοι τους, ενώ μπορεί κατά βάθος να προτιμούν να είναι γύρω από άλλους ανθρώπους, αλλά λόγω της συστολής τους να είναι δύσκολο για αυτούς να συμμετέχουν σε ομάδες και να κάνουν φίλους. Τέτοιοι μοναχικοί έχουν αρκετά επεισόδια εκδήλωσης άγχους: Μπορεί να νιώσουν τις "πεταλούδες στο στομάχι" κάθε φορά που έχουν να αντιμετωπίσουν συναντήσεις πρόσωπο με πρόσωπο, ενώ υφίστανται εξωτερικές πιέσεις για να είναι κοινωνικοί. Όταν προκύπτουν μεγάλα προβλήματα στη ζωή τους, οι μοναχικοί είναι επίσης λιγότερο πιθανό να αναζητήσουν κοινωνική υποστήριξη. Ο John Cacioppo, ψυχολόγος στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο, έχει αναδείξει την κοινωνική απομόνωση ως παράγοντα κινδύνου για την υγεία στο ίδιο επίπεδο με την παχυσαρκία και το κάπνισμα. "Η μοναξιά είναι σαν την πείνα και τη δίψα, ένα σήμα για να βοηθήσει τα γονίδιά σας να επιβιώσει», λέει ο Cacioppo. "Όταν είστε μόνοι, υπάρχει μια αντίδραση του στρες στο σώμα σας, και δεν είναι υγιές να το υφίστασθε για μεγάλο χρονικό διάστημα." Αλλά αν και ο όρος «μοναχικός» μοιάζει λυπητερός και κάπως ανεπιθύμητος για τους ανθρώπους του πολιτισμού μας, ο εσωστρεφής ή μοναχικός μπορεί να αποκομίσει πραγματικά μυστικές χαρές από τη μοναχική ζωή και στην πραγματικότητα έχει μια πιο ελεύθερη και λιγότερο αγχωτική ζωή που μπορεί να οδηγήσει στη δημιουργικότητα, την ανάπτυξη, τη μάθηση και την εξαιρετικά βαθιά εκπλήρωση των σχέσεων με εκείνους που επιλέγουν να περνούν το χρόνο τους.