Τα συναισθήματα που κουβαλάς!

Στεναχωριέμαι πολύ για την κόρη/γιό μου γιατί είναι πολύ συναισθηματικό παιδί..θα υποφέρει στη ζωή του!

Ο πατέρας μου, μας μάλωνε όταν εκφράζαμε τα συναισθήματά μας. Αυτά είναι για τους αδύναμους, συνήθιζε να λέει.

Φοβάσαι? Αντε καλέ κοτζάμ άντρας, φοβάσαι ένα μικρό σκυλάκι..

Μη κλαις, δεν κλαίνε τά καλά παιδιά.

Μη θυμώνεις, δεν θυμώνουμε ποτέ με τη μανούλα...

Τι θα πει σε αηδιάζει το φαγητό, τα παιδια στην Αφρική δεν εχουν να φανε..

Μη χαίρεσαι και πολύ, είναι γουρσουζιά..

Ζούμε σε μια κοινωνία που έχει βάλει τα συναισθήματα στο πυρ το εξώτερο! Πολλοί από μας δε ξέρουμε να τα ξεχωρίσουμε, δεν καταλαβαίνουμε τι γίνεται στο σώμα μας όταν τα βιώνουμε, δεν τα υπολογίζουμε και πολλές φορές υποφέρουμε για το λόγο αυτό.

Για να κατανοήσουμε τα συναισθήματα ίσως θα ηταν καλό να ερευνήσουμε πρώτα την τρισδιάτατη φύση τους, αφού αυτη διαδραματίζει έναν σπουδαίο ρόλο στη λειτουργία και στον σκοπό των συναισθηματικών μας αντιδράσεων.

1. Το υποκειμενικό στοιχείο, το πώς δλδ βιώνουμε το συναίσθημα.

2. Το φυσικό στοιχείο, το πώς δλδ το σώμα μας αντιδρά στο συναίσθημα

3. Το εκφραστικό στοιχείο, το πώς δλδ συμπεριφερόμαστε σε απάντηση προς το συναίσθημα.

Γιατί βιώνουμε όμως συναισθήματα; Τι ρόλο εξυπηρετούν;

α) Δράση

Ο Δαρβίνος πίστευε ότι τα συναισθήματα είναι προσαρμοστικός παράγοντας που επιτρέπει τόσο τους ανθρώπους, όσο και στα ζώα να επιβιώσουν και να αναπαραχθούν. Τα συναισθήματα χρησιμεύουν ώστε να λάβουμε δράση γρήγορα και να μεγιστοποιήσουμε τις πιθανότητές μας για επιβίωση και επιτυχία. Μας παρακινούν να αναλάβουμε δράση.

Για παράδειγμα, όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μία πρόκληση, μπορεί να νιώσουμε άγχος για το αν θα τα πάμε καλά. Λόγω αυτής της συναισθηματικής μας αντίδρασης, ίσως να είναι πιο πιθανό να παρακινηθούμε να εμπλακούμε περισσότερο, ώστε να επιτύχουμε μια πιθανή έκβαση που επιθυμούμε.

Από τη στιγμή που βιώνουμε ένα συγκεκριμένο συναίσθημα, μας δίνεται το κίνητρο να αναλάβουμε δράση και να κάνουμε κάτι θετικό για να βελτιώσουμε τις πιθανότητές επιτυχίας μας.

Τείνουμε, επίσης, να αναλαμβάνουμε δράση προκειμένου να βιώνουμε θετικά συναισθήματα και να ελαχιστοποιούμε την πιθανότητα να νιώθουμε τα αρνητικά. Για παράδειγμα, μπορούμε να ανατρέχουμε σε κοινωνικές δραστηριότητες ή χόμπι που μας παρέχουν μια αίσθηση ευτυχίας, ικανοποίησης και ενθουσιασμού. Από την άλλη πλευρά, πιθανόν να αποφεύγουμε καταστάσεις που μπορούν δυνητικά να οδηγήσουν σε πλήξη, θλίψη ή άγχος.

β) Λήψη αποφάσεων

Τα συναισθήματά μας, συμβάλλουν σημαντικά στις αποφάσεις που παίρνουμε. Ακόμα και σε περιπτώσεις που πιστεύουμε ότι οι αποφάσεις μας καθοδηγούνται αποκλειστικά από τη λογική και τον ορθολογισμό, τα συναισθήματα παίζουν καθοριστικό ρόλο. Η συναισθηματική νοημοσύνη ή η ικανότητά μας να κατανοούμε και να διαχειριζόμαστε τα συναισθήματα, έχει αποδειχθεί ότι παίζει σημαντικό ρόλο στη διαδικασία λήψης αποφάσεων.

γ) Επικοινωνία

Όταν ερχόμαστε σε επαφή με άλλους ανθρώπους, είναι σημαντικό να δώσουμε «σήματα» για να τους βοηθήσουμε να κατανοήσουν το πώς αισθανόμαστε. Αυτά τα «σήματα» μπορούν να περιλαμβάνουν τη συναισθηματική έκφραση μέσα από τη γλώσσα του σώματος, όπως οι διάφορες εκφράσεις του προσώπου που συνδέονται με τα ιδιαίτερα συναισθήματα που βιώνουμε. Όταν λέμε σε φίλους ή σε μέλη της οικογένειας ότι αισθανόμαστε χαρά, λύπη, ενθουσιασμένοι ή φοβισμένοι, τους δίνουμε σημαντικές πληροφορίες που μπορούν στη συνέχεια να χρησιμοποιήσουν για να αναλάβουν δράση.

Αναλόγως, όπως τα δικά μας συναισθήματα παρέχουν πολύτιμες πληροφορίες για τους άλλους, οι συναισθηματικές εκφράσεις των γύρω μας, μας δίνουν μια πληθώρα κοινωνικών πληροφοριών. Η επικοινωνία με τους άλλους είναι ένα σημαντικό μέρος της καθημερινής μας ζωής και των σχέσεων, καθώς βοηθά να ερμηνεύουμε και να αντιδρούμε στα συναισθήματα των άλλων. Αυτό μας επιτρέπει να ανταποκριθούμε κατάλληλα και να οικοδομήσουμε βαθύτερες, πιο ουσιαστικές σχέσεις με τους φίλους μας, την οικογένεια μας και τους αγαπημένους μας.

δ) Επιλογές

Ανάλογα με το συναίσθημα που μας προκαλεί μια κατάσταση ή ένας άνθρωπος με τον οποίο ερχόμαστε σε επαφή, μπορούμε να διαπιστώσουμε τι μας αρέσει και τί όχι. Ο θυμός που δαιμονοποιείται, παραμερίζεται κι αποκλείεται από πολλούς ανθρώπους γιατί η έκφρασή του δεν εξυπηρετεί τις προσωπικές αλλά και τις κοινωνικές τους επαφές με άλλους ανθρώπους, ειδικά με σημαντικούς άλλους όπως οι γονείς ή αργότερα ο σύντροφος και τα παιδιά, είναι δείκτης που εξυπηρετεί την πολύτιμη οριοθέτηση μας. Μετά την βίωση του θυμού, έρχεται και η συνειδητοποίηση ότι κάποιος μας πλήττει και πρέπει να αντιδράσουμε και να αποκρούσουμε την εισβολή του στον προσωπικό μας "χώρο".

Συμπερασματικά, τα συναισθήματα μπορούν να μας παρακινήσουν να δράσουμε με συγκεκριμένους τρόπους και να μας δώσουν τα εργαλεία και τους πόρους που χρειαζόμαστε για να αλληλεπιδράσουμε ουσιαστικά με τον κοινωνικό μας περίγυρο.

#συναισθήματα